آیا افراد از آزادی حرکت، از جمله امکان تغییر محل سکونت، شغل یا تحصیل خود برخوردارند؟
شهروندان اماراتی با محدودیت های آشکار کمی در مورد آزادی رفت و آمد در امارات یا توانایی آنها برای تغییر محل کار خود مواجه هستند، اگرچه هنجارهای اجتماعی گاهی اوقات توانایی زن را برای کار یا مسافرت بدون رضایت شوهر، پدر یا سایر قیم مرد محدود می کند .
در کشور ، وضعیت قانونی کارگران مهاجر به حمایت کارفرمایان مرتبط است، به این معنی که آنها می توانند به دلیل ترک شغل بدون رعایت معیارهای خاصی مجازات یا اخراج شوند . آزادی رفت و آمد ساکنان بدون تابعیت به دلیل نداشتن مدارک سفر محدود شده است . تحت یک برنامه دولتی، بسیاری از افراد بدون تابعیت گذرنامه هایی از کومور دریافت کرده اند که سفر و سایر فعالیت ها را آسان می کند، اما تابعیت کامل را اعطا نمی کند . اتباع قطری از سال 2017 از ورود به امارات منع شده اند .
در طول همه گیری کووید -19 در سال 2020 ، محدودیت های جابجایی در میان اماراتی ها متفاوت بود . قرنطینه های نسبتاً سختی در ماه های مارس و آوریل اعمال شد، اما دبی که وابسته به گردشگری است، چند ماه بعد به روی بازدیدکنندگان بین المللی باز شد، حتی با وجود اینکه ابوظبی قوانین سفر را سختتر نگه داشت . اقدامات اولیه فاصله گذاری اجتماعی در بیشتر سال برقرار بود .

آیا افراد می توانند از حق مالکیت و ایجاد مشاغل خصوصی بدون دخالت ناروا از سوی بازیگران دولتی یا غیردولتی استفاده کنند؟
امارات متحده عربی در سال های اخیر اصلاحاتی را برای تسهیل رویه ها برای ایجاد و راه اندازی مشاغل اعمال کرده است . با این حال، دولت و خانواده های حاکم نفوذ قابل توجهی بر اقتصاد دارند و در بسیاری از ابتکارات اقتصادی و تجاری عمده کشور مشارکت دارند و فضا را برای فعالیت های تجاری واقعاً خصوصی محدود می کنند .
شهروندان امارات متحده عربی و سایر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس می توانند دارایی داشته باشند، اگرچه در عمل شهروندان قطری از زمان شروع شکاف دیپلماتیک با قطر در سال 2017 از استفاده از این حق محدود شده اند . در سال 2019 ، مقامات در سطح امارات در ابوظبی برای اولین بار به خارجی ها اجازه دادند تا دارایی آزاد در مناطق سرمایه گذاری تعیین شده داشته باشند . دبی از سال 2001 به اتباع غیر شورای همکاری خلیج فارس اجازه داده است در مناطق تعیین شده دارایی داشته باشند . زنان عموماً ارث کمتری نسبت به مردان تحت شرع دریافت می کنند و زنان از مزایای دولتی با هدف حمایت از مالکیت خانه محروم می شوند .

آیا افراد از آزادی های اجتماعی شخصی، از جمله انتخاب شریک ازدواج و اندازه خانواده، محافظت در برابر خشونت خانگی و کنترل ظاهر برخوردارند؟
زنان به طور کلی تحت قوانین حاکم بر ازدواج و طلاق در وضعیت نامناسبی قرار دارند . از جمله اختلافات دیگر، ولی مرد مسلمان باید ازدواج او را تأیید کند . ازدواج زنان مسلمان با غیرمسلمانان ممنوع است، در حالی که مردان مسلمان ممکن است با زنان مسیحی یا یهودی ازدواج کنند . برخی از مقوله های رابطه جنسی خارج از ازدواج، جرایم جنایی هستند که قربانیان را از گزارش تجاوز باز می دارند . هیچ قانونی تجاوز جنسی را ممنوع نمی کند . اقدامی که در اواخر سال 2019 به تصویب رسید، دستورات حمایتی و مجازات های کیفری جدید را برای رسیدگی به خشونت خانگی معرفی کرد، اما به نظر می رسید که عبارت آن برخی از اشکال کنترل یا مجازات را توسط قیم مرد مجاز می سازد .
در نوامبر 2020 ، دولت تغییراتی را در قوانین مبتنی بر شریعت اعلام کرد که زندگی مشترک زوج های مجرد را جرم زدایی میکرد . حذف مجازات برای داشتن، خرید یا مصرف مشروبات الکلی توسط افراد 21 ساله یا بیشتر؛ و مقررات قانونی که مجازات های سبک تری را برای « جرایم ناموسی » علیه زنان تعیین کرده بود، لغو کرد . این اصلاحات همچنین به زوج هایی که در کشور دیگری ازدواج کرده اند اجازه می دهد تا از قوانین آن کشور در مورد طلاق و ارث پیروی کنند.