راهنمای سفر و اقامت در امارات

قراردادهای کاری: مدت و انواع آن در بخش خصوصی امارات

(این مقاله در 19 می‌2023 به‌روزرسانی شده است)

قراردادهای مدت معین

بر اساس قانون فدرال شماره 33 سال 2021 در مورد تنظیم روابط کار در بخش خصوصی، “قانون کار امارات متحده عربی” (که از 2 فوریه 2022 لازم الاجرا شد)، یک کارگر می‌تواند با یک شغل موقت استخدام شود. قرارداد این مدت ممکن است برای مدت مشابه یا کوتاهتر تمدید یا تمدید شود.

اگر قرارداد پس از انقضای آن تمدید نشود و طرفین به تعهدات قرارداد ادامه دهند، قرارداد با همان شرایط و ضوابط قرارداد اصلی تمدید شده تلقی می‌شود.

در هنگام تمدید شرایط قرارداد کار، هنگام محاسبه مزایای پایان خدمت کارمند به میزان پرداختی برحسب شرایط جدید اضافه می‌شود.

همچنین قانون مقرر می‌دارد قراردادهای کار نامحدود طبق این مصوبه ظرف مدت یک سال از تاریخ لازم‌الاجرا شدن قرارداد موجود به قراردادهای کار معین تبدیل شده و توسط هیئت وزیران برای دوره‌های بعدی تمدید می‌شود. ضمناً مقررات این فرمان قانون در مورد قراردادهای کار نامحدود که مطابق قانون فدرال شماره 8 سال 1980 منعقد شده اند نیز اعمال می‌شود.

دوره آزمایشی

دوره آزمایشی کارمند نباید بیش از شش ماه باشد و یا برای یک دوره دیگر تمدید شود. هنگامی که کارمند دوره آزمایشی را به پایان رساند و به خدمت ادامه داد، دوره آزمایشی به عنوان بخشی از خدمت وی محاسبه می‌شود.

اگر کارفرما بخواهد به هر دلیلی کارمند را در دوره آزمایشی اخراج کند، باید از 14 روز قبل اخطار کتبی بدهد.

اگر کارمندی بخواهد در حین دوره آزمایشی شغل خود را تغییر دهد و به کارفرمای دیگری در امارات بپیوندد، باید حداقل از یک ماه قبل به کارفرما اخطار کتبی بدهد. در این حالت، کارفرمای جدید باید هزینه استخدام کارمند را به کارفرمای فعلی جبران کند، مگر اینکه بین کارفرمای فعلی و کارمند توافق شده باشد.

اما اگر کارمندی در طول دوره آزمایشی به قصد ترک شغل و امارات از استخدام خود استعفا دهد، باید 14 روز قبل اخطار کتبی ارائه کند.

اگر کارمند مستعفی ظرف سه ماه پس از خروج با مجوز کار جدید به امارات برگردد، کارفرمای جدید موظف به جبران هزینه‌های استخدام کارمند قبلی خواهد بود، مگر اینکه بین کارفرمای فعلی و کارمند توافق دیگری صورت گرفته باشد.

انواع تیپ قراردادهای کاری

قانون کار تیپ‌های قراردادهای کاری زیر را به طور مشخص تعریف کرده است:

  • تمام وقت – تحت این سیستم، یک کارمند فقط برای یک کارفرما به صورت تمام وقت کار می‌کند
  • پاره وقت – تحت چنین قراردادی، یک کارمند برای یک یا چند کارفرما برای تعداد ساعت یا روز مشخص کار می‌کند
  • کار موقت – تحت این سیستم، یک کارمند در یک وظیفه خاص کار می‌کند و قرارداد پس از اتمام آن کار به پایان می‌رسد.
  • کار انعطاف پذیر – تحت این سیستم، ساعات یا روزهای کاری ممکن است بسته به نیازهای کاری کارفرما تغییر کند
  • کار از راه دور – تحت این سیستم، تمام یا بخشی از کار در خارج از محل کار انجام می‌شود.
  • مشاغل اشتراکی – تحت چنین قراردادی، وظایف طبق توافق قبلی بین کارگران تقسیم می‌شود. قوانین مدل کار پاره وقت در قراردادهای مشاغل اشتراکی اعمال می‌شود.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخگوی سوالات

سلام. به بخش پاسخگویی به سوالات خوش آمدید. لطفا سوال خود را مطرح نمایید.