وزارت منابع انسانی و امارات (MoHRE) مسئول نظارت بر روابط کارفرما و کارمند و حفظ حقوق کار در بخش خصوصی است.
امارات متحده عربی به دلیل ارائه فرصت‌های شغلی و تجاری بسیار، کارگران بین المللی فراوانی را به خود جذب می‌کند. بر اساس نظرسنجی HSBC، دبی جایگاه دوم را به عنوان بهترین شهر برای شروع یک تجارت جدید به دست آورده و فرصت‌های شغلی زیادی را ارائه می‌دهد.
با این حال، قوانین استخدام در امارات سختگیرانه است. به همین دلیل است که قبل از حرکت به امارات، آشنایی با قراردادهای کار MoHRE و قانون کار امارات متحده عربی ضروری است. افرادی که در امارات متحده عربی کار می‌کنند نیاز به اخذ قراردادهای کاری دارند که علاوه بر امضای کارمندان و کارفرمایان، به گواهی وزارت منابع انسانی و امارات (MoHRE) نیاز دارد.
اگر از قرارداد کار MoHRE اطلاعی ندارید، در اینجا همه چیزهایی که باید در مورد قرارداد کار MoHR بدانید ذکر شده است.
همه چیز درباره قرارداد کار MoHRE
قانون کار در امارات
همه موضوعات استخدامی در امارات تحت قانون فدرال شماره 8 سال 1980 است. با این حال، برخی اصلاحات در سال 2022 در قانون استخدام 1980 انجام شد و هم کارمندان و هم کارفرمایان موظف به پیروی از آنها هستند.
طبق قانون جدید، کارفرمایان می‌توانند کارمندان را فقط با قراردادهای ثابت استخدام کنند. همچنین مدت زمان تغییر قراردادها تا سال 2023 تمدید شده است. آخرین مهلت جدید برای تغییر قراردادها به مدت معین 31 دسامبر 2023 است.
قرارداد MoHRE چیست؟
قرارداد کار MoHRE اساساً قرارداد کاری است که توسط کارمند و کارفرما امضا می‌شود. این قرارداد شامل تمام توافقات کاری، از جمله ماهیت کار، حقوق تعیین شده، برنامه کاری و ساعات کاری، مزایایی که کارمندان دریافت می‌کنند و غیره می‌باشد.
این قرارداد، کارمندان و کارفرمایان را به دلایل قانونی نسبت به یکدیگر متعهد می‌کند. در صورت بروز اختلاف، وزارت منابع انسانی و امارات از قرارداد به عنوان مرجع استفاده می‌کند.
انواع قراردادهای کاری
چندین قرارداد کاری وجود دارد که بر اساس مسئولیت‌های قانونی، فسخ و حمایت‌ها با یکدیگر تفاوت دارند. برای کارمندان و کارفرمایان مهم است که نسبت به موضوعیت هر قرارداد آگاهی داشته و قراردادی را امضا کنند که روابط آنها را به بهترین شکل توصیف می‌کند.
بیایید انواع قراردادهای کاری را در زیر مورد بحث قرار دهیم:
- 1. قرارداد با مدت معین: قرارداد محدود یا قرارداد با مدت معین تاریخ معینی دارد که پس از آن به طور خودکار فسخ می‌شود. برای ادامه کار کارمند نیاز به تمدید قرارداد دارد. مدت زمان قرارداد ثابت 3 سال است که برابر با مدت زمان ویزای اقامت بر اساس محل است.
- 2. قرارداد نامحدود: برخلاف قراردادهای ثابت، قراردادهای نامحدود تاریخ انقضا ندارند. انعطاف‌پذیری بیشتری دارند و با رضایت طرفین به پایان می‌رسند. ضمناً در این نوع قراردادها محدودیتی برای دادن مهلت 30 روزه جهت انفصال از کار وجود ندارد.
- 3. قرارداد موقت: این قرارداد برای افرادی که تحت دوره آزمایشی 90 روزه هستند مناسب است. این قرارداد فقط برای 90 روز تعهدات را تعیین می‌کند. پس از انقضا، این به عهده کارفرمایان است که بخواهند کار را با شما به پایان برسانند یا تمدید کنند.
- 4. قرارداد تمام وقت: طبق این قرارداد، کارکنان موظفند 48 ساعت در هفته کار کنند. ساعات اضافی طبق قانون کار باید توسط کارفرما جبران شود.
- 5. قرارداد پاره وقت: طبق قرارداد کار پاره وقت MoHRE، یک کارمند فقط می‌تواند کمتر از 48 ساعت در هفته کار کند. هم کارگر و هم کارفرما، هر دو باید بر سر تعداد دقیق ساعات کاری توافق کنند. به این ترتیب کارمندان می‌توانند برای بیش از یک طرف کار کنند و نیازی به گرفتن مجوز از هیچ یک از آنها نیست، به غیر از خود MoHRE.
- 6. قرارداد کار اشتراکی: این نوع جدیدی از قرارداد است که به کارکنانی که در همان نقش کار می‌کنند اجازه می‌دهد وظایف و ساعات کار را تقسیم کنند.
- 7. نیروی کار ویژه: این قرارداد برای سمت‌های بالای وزرا در وزارتخانه است. برای مدت 2 سال تمدید شده و برای مدت مشابه قابل تمدید است. همچنین وزرا برحسب موقعیت و مسئولیت خود از مزایا و حقوق دریافت می‌کنند.