کارگران بخش خصوصی باید 8 ساعت در روز یا 48 ساعت در هفته کار کنند. در ماه مبارک رمضان ساعت کاری 2 ساعت کاهش می‌یابد.

• ماده 17 قانون فدرال شماره 33 سال 2021 در مورد تنظیم روابط کار در بخش خصوصی، ساعات کاری عادی برای بخش خصوصی را 8 ساعت در روز یا 48 ساعت در هفته تعیین می‌کند.
• ساعات کار روزانه ممکن است برای بخش‌های اقتصادی خاص یا دسته‌های خاصی از کارگران افزایش یا کاهش یابد که در «آیین‌نامه‌های اجرایی قانون کار» مشخص شده است.
• مدت زمانی که کارگر در رفت و آمد از محل سکونت خود به محل کار خود می‌گذراند مشمول ساعات کار نمی‌شود، مگر برای دسته‌های خاصی از کارگران که در «آیین نامه اجرایی قانون کار» مشخص شده است.
• اگر کارگر برای بیش از یک کارفرما کار می کند، کارفرمای اصلی و سایر کارفرمایان نمی‌توانند کارگر را ملزم به کار بیشتر از ساعاتی که در قرارداد کار تعیین شده است، بکنند، مگر اینکه کارگر کتباً در این خصوص موافقت کند.
• اگر کارگر بخواهد کار خود را از راه دور انجام دهد، چه از داخل امارات و چه از خارج، کارفرما باید ساعات کاری مشخصی را تعیین کند.
• کارگر اگر پنج ساعت متوالی کار کند حق دارد یک یا چند وقفه داشته باشد. این وقفه‌ها نباید کمتر از یک ساعت باشد. وقفه‌ها در ساعات کاری محاسبه نمی‌شود.

اضافه‌کاری

• کارفرما می‌تواند از کارگر بخواهد که اضافه کاری انجام دهد، مشروط بر اینکه تعداد ساعات اضافه‌کار در یک روز از دو ساعت بیشتر نباشد.
• در صورتی که ماهیت کار ایجاب کند که کارگر فراتر از ساعات کار عادی کار کند، در این صورت حقوقی معادل دستمزد ساعات کار عادی (که بر اساس حقوق پایه است) به اضافه 25 درصد آن حقوق به وی تعلق می گیرد. اگر اضافه کاری بین ساعت 10 شب تا 4 صبح انجام شود، ممکن است به 50 درصد افزایش یابد. این قانون در مورد کارگرانی که بر اساس شیفت کار می‌کنند اعمال نمی‌‌شود.
• در صورتی که شرایط ایجاب کند که کارگر در روز تعطیل خود کار کند، کارگر مستحق یک روز استراحت جایگزین یا حقوقی برابر با دستمزد ساعات کار عادی (براساس حقوق پایه) به اضافه 50 درصد حقوق است.